Zawsze lubiłam pisać, cokolwiek, byleby tylko pisać. Pamiętniki, tysiące spisanych stron, wszystkie sekrety całej mojej młodości. W szkole uwielbiałam wypracowania, pisałam swoja pracę a potem jak trzeba bylo to i tym co nie do końca z pisaniem sobie radzili. Nauczyłam się pisać jak miałam 5 lat, przepisywalam dziadziunia gazety i pytałam jakie to literki. Pisałam … Czytaj dalej O mnie…
Gdy Dzieci Nas Odpychaja
Od kilku dni moja córka jest dla mnie naprawdę nieuprzejma – odburkuje, odszczekuje się, krzyczy, gdy zadaję najprostsze pytanie. A ja przecież tylko staram się jej pomóc. Jej grafik jest wypełniony po brzegi szkołą i tańcem – rzeczami, które kocha i które sama wybrała. To ja dbam, żeby zawsze była na czas, żeby miała gotowy … Czytaj dalej Gdy Dzieci Nas Odpychaja
On – Moja Ostoja
Miałam dwadzieścia kilka lat, gdy zobaczyłam go po raz pierwszy. Przechodził obok mojej małej, jednoosobowej kawiarenki, ze słuchawkami w uszach i pewnym krokiem. Wzrok wbity w dal, głowa uniesiona lekko do góry – tak, jakby świat należał do niego.Kilka sekund wcześniej nasze spojrzenia spotkały się na krótki moment.Duże, brązowe oczy.Zawsze miałam słabość do mężczyzn o … Czytaj dalej On – Moja Ostoja
Uwięziona Między Dwoma Światami
Opuściłam ojczyznę w wieku dwudziestu czterech lat.Skończyłam studia, spakowałam życie w jedną podróżną torbę, wsiadłam do autokaru i wyjechałam. Tak po prostu - bez obaw, bez strachu, bez lęku przed tym, co będzie dalej. Z sercem i głową pełną ekscytacji oraz marzeń o rozpoczęciu wszystkiego od nowa. Gdzieś daleko, jakby to mogło wymazać to, co … Czytaj dalej Uwięziona Między Dwoma Światami
Zawód: Matka
Poranki są zawsze takie same, a jednak każdy z nich ma w sobie coś innego. Czasem zaczynają się spokojnie — od zapachu kawy i cichego stukotu kubka o blat. A czasem to chaos. Wybiegamy z domu w pośpiechu, bo znowu ktoś nie może znaleźć buta, bo znowu mleko się rozlało, bo znowu czas płynie szybciej … Czytaj dalej Zawód: Matka
Dziękuję Ci, Młodsza Ja, Że Się Nie Poddałaś
Są dni, kiedy patrzę wstecz i zastanawiam się, jakim cudem przetrwałam.Bezsenne noce, strach, samotność, która czasem ważyła zbyt wiele.A jednak pamiętam - to nie siła trzymała mnie przy życiu. To była nadzieja. Cicha, uparta nadzieja, która nie chciała zgasnąć, nawet gdy wszystko wokół wydawało się niepewne.Chcę powiedzieć dziękuję tej dziewczynie, którą kiedyś byłam.Tej, która potrafiła … Czytaj dalej Dziękuję Ci, Młodsza Ja, Że Się Nie Poddałaś
Myśli Rozlane 